Anderhalf jaar van mijn leven heb ik in Australie doorgebracht. Op mijn 19de zat ik op de ambassade omdat ik wilde emigreren naar Oz. Ik voelde mij er zo thuis.
Ik dacht weer na over die mooie tijd. Herinneringen over die uitgestrekte vlaktes van outback, grote bossen met 50 tinten groen en stranden waar (wilde) dolfijnen in de zee shows gaven.
In die tijd waren er geen mobiele telefoons, ik faxte soms en belde 1 x per maand collect call naar mijn ouders. Heb jij wel eens een collect call gedaan, back in the days?
Dan begon je zin, wat vertraagd over kwam bij de ander en mijn moeder begon dan ook te praten, waardoor we elkaar niet konden verstaan.
Beiden waren we dan stil om de ander te laten praten om vervolgens samen te beginnen. En weer niet te horen wat de ander zei.
Er was zoveel ruis op de lijn.
Tegenwoordig zijn we overal en altijd bereikbaar. Dat is opgelost.
Helaas zie ik bij veel gezinnen dat er letterlijk ruis op de lijn is.
In het contact, de communicatie, de verwachtingen van elkaar.
Er is ruzie, gevoel van onbegrip en machteloosheid.
Als ouders verstaan en begrijpen we de kinderen niet. Waarom kunnen ze niet gewoon luisteren? Hoezo heeft mijn kind zoveel driftbuien? Waarom ben ik niet die zen moeder zoals alle andere moeders op het schoolplein?
Als partners hebben we onuitgesproken verwachtingen die helaas toch niet lekker wordt opgepikt door de ander. Pinnige opmerkingen, zwijgzame avonden tot gevolg.
En soms ben je zelf zo overweldigd en druk in je leven dat je jezelf ook niet meer verstaat. Wat wil ik nu echt? Klopt het wat ik doe?
Zo veel beter als de digitale communicatie is geworden, zo stroef kan de communicatie en verbinding met jezelf, je kinderen en elkaar zijn.
Wil je dit? Of is het voor jou tijd om die verbinding te verbeteren? De ruis van de lijn te halen?
Wil je terugkijken naar een leven waarbij er meer liefdevolle aandacht, communicatie en verbinding met de kinderen? En met je partner?
Leven op jouw voorwaarden? Ruimte maken voor wat jij belangrijk vindt? Alle ruis loslaten?
Mocht je nu gelijk denken aan je vriendin, buurvrouw, zus of moeder op het schoolplein die wel wat steun kan gebruiken. Wil je dan deze mail doorsturen?
